Van onze jongens geen nieuws

Toen het Duitse leger in mei 1940 België binnenviel, kregen 300.000 jonge mannen het bevel zo snel mogelijk naar het westen van het land te vluchten. De Belgische overheid wilde hen uit handen van de vijand houden en reservesoldaten van hen maken. In de chaos van de blitzkrieg sprongen de jongens op de fiets of in de trein. Ze belandden in Frankrijk, de meesten waren nooit zo ver van huis geweest. De helft kwam niet verder dan de Somme, de anderen werden in treinen naar het zuiden gezet. Franse schoonheden, lekkere wijn en de zomerzon stonden er in schril contrast met verveling, honger en bittere heimwee. Soldaat werden ze nooit. Gefascineerd door de roadtrip van deze jongens springen drie jonge historici 75 jaar later op de fiets om de reis over te doen. Op hun beurt dwalen ze door België, Noord-Frankrijk en de Franse Midi. Aan de hand van tientallen getuigenissen brengen ze het vergeten oorlogsavontuur van een generatie opnieuw tot leven. 

Hans Boers (°1985) is schrijver en historicus. Hij werkt al enkele jaren voor het federale Cegesoma (Studie- en Documentatiecentrum Oorlog en Hedendaagse Maatschappij) in Brussel. Sinds 2014 is hij er hoofdredacteur van De Oorlogskranten, een wekelijkse heruitgave van kranten uit de Eerste Wereldoorlog en het interbellum (www.deoorlogskranten.be). Hij was eerder lid van het historisch onderzoeksbureau Geheugen Collectief vzw.

Karel Strobbe is historicus. In het Cegesoma (Studie- en Documentatiecentrum Oorlog en Hedendaagse Maatschappij) staat hij in voor de organisatie en de communicatie van academische projecten en publieksactiviteiten. Eerder voerde hij in KADOC (Documentatie- en Onderzoekscentrum voor Religie, Cultuur en Samenleving) onderzoek naar de geschiedenis van de religieuze congregatie Zusters Kindsheid Jesu. In 2015 schreef hij samen met Pieter Serrien en Hans Boers Van onze jongens geen nieuws.

Pieter Serrien (°1985) studeerde in 2007 af als licentiaat Geschiedenis aan de KU Leuven met een eindverhandeling over het bombardement van de Amerikanen op Mortsel van 5 april 1943. Hij zou later voortbouwen op die thesis met zijn debuut Tranen over Mortsel (2008 en tweede versie in 2013), waarin hij de getuigenissen van inwoners van de stad vertelt die de gruwelijke gebeurtenis hebben meegemaakt. Datzelfde jaar bracht hij het relaas van degenen die tijdens de Eerste Wereldoorlog aan de bezette kan van Vlaanderen leefden in Oorlogsdagen. In 2009 stond hij mee aan de wieg van het historisch onderzoeksbureau Geheugen Collectief, dat betekenis wil geven aan het materieel en immaterieel erfgoed door middel van ontsluiting en onderzoek. Daarnaast doceert hij geschiedenis aan het Sint-Ritacollege Kontich. Hij houdt verder een blog bij waarin hij korte historische uiteenzettingen geeft over opmerkelijke voorvallen. In 2014 nam hij afscheid van Geheugen Collectief om zich te concentreren op het onderwijs en het schrijverschap. Dit resulteerde in september 2014 in zijn derde boek Zo was onze oorlog, waarin bijna 800 getuigen vertellen hoe zij de Tweede Wereldoorlog meemaakten. In mei 2015 verschijnt met Van onze jongens geen nieuws zijn vierde boek, dat hij heeft geschreven samen met historici Karel Strobbe en Hans Boers. Deze roadtrip in oorlogstijd neemt de lezer mee naar het ongelofelijke avontuur dat de 300.000 Belgische jongens van de rekruteringsreserve beleefden aan het begin van de Tweede Wereldoorlog.