Kaddisj voor een kut

  'Je hebt lang gewacht om het relaas van jouw jaren in een instelling voor verwaarloosde jongeren neer te pennen. Je hebt het uitgesteld, beseffende, lichtjes gehoopt zelfs, dat zulks vaak tot afstel leidt. Je wou niet de zieltogende schrijver van het trieste-jeugd-gebrompot zijn. Voor zover je dat nog niet was. Maar toen je een jonge vrouw, een ex-instellingskind, zich voor jouw ogen van het leven zag beroven, en toen twee van je oude soortgenoten de kranten haalden nadat ze hun eigen kinderen vermoordden omdat ze zich geen raad wisten met het familieleven dat hun nooit was aangeleerd, heeft het blad papier zich vanzelf naar je toegeschoven. De eerste persoon enkelvoud kon worden afgeschaft, en het voelde veilig, eindelijk te verdwijnen in de ellende van een ander.'

Dimitri Verhulst (1972) werd geboren in Aalst. Hij wordt gezien als een van de grote schrijvers van de Lage Landen. Zijn werk verschijnt in meer dan twintig talen en werd bekroond met verschillende literaire prijzen.

Van de klassieker De helaasheid der dingen werden meer dan 200.000 exemplaren verkocht en het boek werd verfilmd en bekroond met de Gouden Uil Publieksprijs. Met Godverdomse dagen op een godverdomse bol won hij de Libris Literatuurprijs. Van De laatkomer werden binnen een paar maanden meer dan 75.000 exemplaren verkocht. Ook dit boek wordt verfilmd, voor toneel bewerkt en over de hele wereld vertaald.

In 2014 verscheen zijn roman Kaddisj voor een kut.

Verhulst is de schrijver van het Boekenweekgeschenk 2015.

‘In Kaddisj voor een kut zie je Verhulst op zijn best, misschien wel beter dan ooit: hij is scherp, empathisch en (ja, het kan dus wel) subtiel. Het is een van de beste Nederlandse prozateksten van 2014. (…) Pijnlijk ontroerend.’ – NRC Handelsblad

‘Je leest Verhulst misschien wel in de eerste plaats voor zijn zinnen. De observaties, de unieke toon, tegelijk archaïsch en vol spreektaal, kwaad en nuchter – de nuchterheid van iemand die te veel ellende heeft gezien, die te goed weet hoe de wereld in elkaar steekt, maar zijn woede of bitterheid nooit helemaal zou kwijtraken. Bij Verhulst is het de eloquentie, de schoonheid van zijn zinnen, die de bitterheid in toom houdt. Het is niet de schoonheid van romantische gedichten of lieflijke landschapsbeschrijvingen. Het is een rauwe, zwarte schoonheid. Verhulst bewijst dat schoonheid en cynisme heel goed samen kunnen gaan, en elkaar zelfs kunnen versterken. (…) Kaddisj voor een kut bevat twee totaal verschillende verhalen die elkaar goed aanvullen. Verhulst weet niet alleen in zijn oeuvre steeds weer te verrassen, maar ook binnen de boeken zelf – in de plotselinge wendingen én in zijn formuleringen. Hij beschikt over een haast onuitputtelijke voorraad aan mooie, rake beelden en wrange inzichten. Daarin doet hij denken aan Joseph Roth, nog zo’n schrijver wiens beste werk zich laat lezen als een aaneenrijging van prachtzinnen. (…) In Kaddisj voor een kut glimt elke zin.’ – HP/De Tijd