Fantoomgroei

 Er is iets vreemds aan de hand. We waren nog nooit zo rijk als nu. Bedrijfswinsten, vermogens, pensioenpotten: naar bijna alle traditionele maatstaven leven we in uitzonderlijk welvarende tijden. Maar wie beter kijkt, ziet dat steeds minder mensen meedelen in al die welvaart. Ouderen moeten langer door tot hun pensioen. Jongeren hebben het voor het eerst minder goed dan hun ouders. En een woning is in veel steden ook voor de betere middenklasse onbetaalbaar. Zelfs wie zuinig leeft heeft een probleem: sparen kost binnenkort geld.
Sander Heijne en Hendrik Noten onderzochten waar het misging met onze economie. Hoe kan het dat vrijwel niemand de groei van de economie nog terugziet in zijn of haar portemonnee? Wat bedoelen onze politici eigenlijk, als ze elkaar feliciteren met een ‘goed presterende economie’? De zoektocht bracht ze van premier Rutte tot de oprichters van Uber, naar de boeken van Adam Smith. En van conferenties op Zwitserse bergtoppen tot de achterkamertjes van Den Haag. Vliegend door de tijd ontrafelen ze het systeem en rollen ze van de ene verbazing in de andere. Met als conclusie: de huidige hang naar groei is geen noodzaak, maar het resultaat van een verhaal dat we zijn gaan geloven.
Er is niets vanzelfsprekends aan stagnerende lonen of veel te hoge huizenprijzen. Het kan anders: eerlijker en duurzamer. Het is tijd voor een nieuw verhaal, waarin de economie weer voor ons werkt, in plaats van wij voor de economie.

Sander Heijne (1982) is onderzoeksjournalist en historicus. Hij werkte jaren opde economieredactie van de Volkskrant en schreef daarna over marktwerking in de publieke sector voor De Correspondent. Van zijn eerste boek Er zijn nog 17 miljoen wachtenden voor u zijn meer dan 10.000 exemplaren verkocht.

Hendrik Noten (1991) is bestuurskundige en gespecialiseerd in sociaaleconomische thema's. Hij werkte een aantal jaar voor een werkgeversvereniging en kent de wereld van vakbonden en cao-onderhandelingen goed. Daar zag hij dat het roer helemaal om moet.

Sander en Hendrik ontmoetten elkaar in een obscuur denkclubje van verstrooide wereldverbeteraars.