Diagnostiek en behandeling voor de professional Gehechtheid en trauma

Veilige gehechtheid is van cruciaal belang voor een evenwichtige ontwikkeling van kinderen. Uit studies blijkt dat ongeveer twee derde van de kinderen veilig gehecht is. Dat betekent helaas ook dat een aanzienlijk gedeelte van de kinderen niet veilig is gehecht. MARINUS VAN IJZENDOORN en MARIAN BAKERMANS-KRANENBURG zijn internationaal erkende experts op het gebied van gehechtheid en integreren in dit boek wetenschappelijke inzichten met concrete handvatten, om gehechtheidsproblematiek beter te begrijpen en aan te pakken.

Gehechtheid en trauma is onderdeel van de serie Diagnostiek en behandeling voor de professional. Op een heldere, beknopte en toegankelijke wijze worden in deze serie per thema alle aspecten beschreven die men in de klinische praktijk tegenkomt, aangevuld met informatieve casussen.

- Praktijkgericht: informatie kan meteen in de dagelijkse praktijk worden gebruikt
- State of the art: geschreven door en onder redactie van gerenommeerde deskundigen
- Evidence-based: zo veel mogelijk bewezen effectieve behandelwijzen van elke stoornis
- Uiterst toegankelijk: gebruik van tabellen, illustraties, tekstkaders en margeteksten
- Beknopt: elk deel beslaat ongeveer 128 pagina's

Voor elk boek van de serie is een digitale toets ontwikkeld die gratis via internet kan worden gemaakt. Op die manier kan eenvoudig en op het moment dat het uitkomt de verkregen kennis over een specifieke stoornis worden getoetst. Na succesvol afleggen van de toets kan een certificaat worden gedownload die eventueel gebruikt kan worden als bewijs voor bij- of nascholing of (her)registratie.

Marinus van IJzendoorn is hoogleraar aan de afdeling Algemene en Gezinspedagogiek van de Universiteit Leiden. Hij heeft talloze wetenschappelijke publicaties op zijn naam staan en heeft diverse prijzen in ontvangst mogen nemen voor zijn werk, waaronder de Aristoteles Prijs 2011 en de Bowlby-Ainsworth Award 2011.

Op 4 juni 2008 ontving Marinus van IJzendoorn een eredoctoraat van de Universiteit van Haifa. Het eredoctoraat werd verleend vanwege zijn grensverleggend onderzoek naar de opvoeding en ontwikkeling van kinderen. Zijn onderzoek wordt niet alleen belangrijk geacht vanwege de vindingrijkheid en gedegen opzet, maar ook vanwege de historische en sociale betekenis ervan.